رواية حكاية سجدة
زياد: وهتفضل كاتم حبك فى قلبك لحد امتي
أ: لحد ماهى كمان تحس بيا
زياد: تفتكر هتزعل لو عرفت انك انت ال لها الرسايل
أ بقلق: معرفش بس انا والله كان قصدى اخليها تصحصح كون عارفه ايه ال بيحصل حواليها انت عارف من وقت ماعرفت أنها ات بعدت عنها بس لما عرفت أن جوزها بيخو”نها اضطريت اتدخل سجده طيبه جدا ستاهلش كده
زياد: ربنا يريح قلبك يارب ياصحبي
أظن عرفته كده مين ال الرساله لسجده??)
فاطمه والدة سجده اب: كده برضوا ياسجده توجعي قلبى عليكي
سجده بتنهيده: حقك عليا ياحبيبتى عنى
فاطمه: نورتى ياست كريمه
كريمه: والله انا محروجه منكم بعد ال مصطفى عمله ده كله
فاطمه: انا هكلمك بصراحه ياست كريمه ابنك ال عمله مش سهل بس برضوا انتى ملكيش انتي عمرك
ماجيتي على بنتى ابدا ستاهلى تتشالى على الراس
كريمه: يكرم اصلك ياحبيبتى
سجده: كنت عايزه أقولكم على حاجه
كريمه وفاطمه: خير
سجده: انا من مصطفى وقبل تكلموا انا فكرت أن انزلوا بس بعد كده وعيت لنفسى وعرفت أن كنت هعمل أكبر غلط فى حياتى المهم مصطفى ميعرفش حاجه عن موضوع ال ده خالص
فاطمه: بس تى
سجده: ماما من فضلك هو اختار حياته وانا لازم اختار حياتى
كريمه: سبيها يا أم سجده دلوقتى على راحتها
سجده: المهم خلى بالك من علاج طنط كريمه ياماما عشان عبش
مصطفى رجع البيت وكان تعبان جدا ومش عارف يفكر خالص
نيرمين بدلع: مالك ياحبيبى
مصطفى: مش طايق نفسى يانيرمين حاسس ان كل حاجه حواليا اتلغبطت
نيرمين بغمزه: تعال بس وانا هنسيك
مصطفى استسلم ودخل معاها وبعد وقت خرج يقف فى البلكونه ويشرب سجاره وبيفكر ازاى يتعامل مع سجده ويرجع والدته
سمع ص من أوضته ال فيها نيرمين قرب منها براحه
مريم بهمس: ازاى يابابا بتكلمنى دلوقتى مصطفى هنا
والدها: هتمضيه امتى على الشركه
نيرمين بهمسه: ممكن النهارده بس اصبر عليا عشان مش سهل امضيه على اي ورق سلام بقا دلوقتى عشان ميسمعنيش
