البريئه والقاسې بقلم اسماعيل موسى
انت في الصفحة 1 من 15 صفحات
انت هتتجوز سادين يا رعد دا آخر كلام عندى !!
يا جدى انت ليه عايز تجوزنى واحده مشوهه من اول ما كانت طفله مشتلتش النقاب من على وشها
اتكلم عن بنت عمك بطريقه كويسه يا رعد مش معنى انك متعلم فى باريس تسخر من بنت عمك
انا مش هسمح بكده عمك الله يرحمه وصانى على سادين ووالدك كان عارف ان ده هيحصل
دا كان كلام قديم يا جدى عفى عليه الزمن انا مش هظلم نفسى ولا انت يا جدى ترضالى الظلم
نزلت باست ايد جدها ضرغام وخده وقعدت على الأرض تحت رجليه
بصلها رعد بقرف من اول ما كانت صغيره اول مره يشوفها كل إلى يعرفه عنها قصص سمعها من والدته إلى كانت بتكرهه عيلته وجده ضرغام بالخصوص
وبترجاكى تعفيه من الاتفاقات القديمه
رعد متعلم فى بلاد بره ومن حقه يختار واحده على مزاجه
زعق جدهم ضرغام مفيش الكلام ده الوصيه واضحه لو متجوزستوش مفيش واحد فيكم هياخد حاجه من التركه
دا ظلم صړخ رعد صاحبة الشأن بتقلك يا جدى انها مش عايزانى ليه مصر تظلمنى
انا قولت كلامى خلاص ويلا امشو من هنا انا مش عايز اشوف وش حد فيكم
خرج رعد من عند جده ضرغام ركب عربيته وكلم والدته انا مش هجوز البنت دى مهما حصل تغور الفلوس احنا عندنا إلى يكفينا وزياده
انا قلتلك كده يا رعد انت عندك شركه كبيره وانا هخترلك بنت وزير او رجل أعمال وسيبك من جدك المچنون ده
سادين دخلت غرفتها قفلت الباب على نفسها وهاتك يا عياط من اول ما والديها توفو وهى عايشه فى سجن
حتى الشخص إلى مفروض انه يتجوزنى مش عايزنى قعدت تبكى وتدعى ربنا يبعد عنها رعد رفعت النقاب بتاعها ووقفت قدام المرايا وقعدت تسرح شعرها الطويل
رعد نسى خالص موضوع الجواز ده ودخل بكل فلوسه فى مشروع جديد لكن السوق اضرب وفجأه لقى كل أصول الأموال اتسحبت من تحت رجليه
كان بيكرهه الطريق ده وبيكرهه القياده فيه طريق كل تراب بيوسخ العربيه لكنه مضطر المره ديه
هجوزها مش مهم شكلها عامل ازاى انا اصلا مش هبص فيه اخد الفلوس واتخلص منها
وصل بيت جده قبل غروب الشمس جده امر يوضبو غرفه لرعد عشان يبات فيها رغم طلب رعد انه يتكلم مع جده ويخلص الموضوع
شعورها كان بيقول كده وكان بيخبرها ان فيه ليالى عڈاب طويله مستنياها
كانت عارفه مرآة عمها شاهنده وعارفه قد ايه هى ست متكبره ومغروره ووقحه وانها دايمآ تتفاخر بأصلها النبي
غسلت سادين وشها لبست نقابها جمعت كل هدوها وحطيتها فى الشنط وقعدت فى الشرفه بتاعة الغرفه بتاعتها المطله على الحقول تتابع الفلاحين وهما بيرو الارض
لحد ما جدها ضرغام طلبها
نزلت سادين السلم كان رعد قاعد جنب جده ضرغام لاحظت سادين ان رغد متغير عن آخر مره الغرور إلى كان ركبه قل شويه
جدها ضرغام قال سادين يا بنت ولدى ابن عمك أتقدم للجواز منك وانا وافقت لازم ننفذ وصية ابنائى الله يرحمهم قبل وفاتهم
قالت سادين على حد علمى اخر مره رعد ابن عمى رفض الزواج منى وانا بعد اذنك يا جدى عايزه اعرف ليه غير قراره بالسرعه دى
رعد اتبسم بسخريهقال فى سره كمان جايا تتشرطى عليا فاكراه جواز بحق وحقيقى!
كان رعد سرحان لحد ما لاحظ جده بيبص عليه
قال انا بعد تفكير عميق يا جدى ملقتش احسن من بنت عمى
بنت عمك الى بتقول عليها مشوهه صح فاجأته سادين بسؤالها إلى مكنش متوقعه
جدها ضرغام قال حصل خير يا سادين يا بنتى هو عرف غلطه ورجع تانى يطلبك للجواز
عشان الفلوس يا جدى وانا مش ممكن اكون سلعه تتباع وتتشرى
والله ان نفذت إلى طلبه جدى لو عندك اعتراض كلامك مع جدى ضرغام
وانا هطلع استريح لحد ما تخلصو المشكله ديه
رفضت سادين الجواز من رعد ترجت جدها يديه فلوسه ويسمحلها تقضى بقية حياتها فى الدار
جدها رفض لازم تتجوزى رعد يا سادين لازم انتى عايزانى اموت وانا ڠضبان منك
كل محاولات سادين فشلت فى اقناع جدها ضرغام فى اخر الكلام طلبت تقابل رعد على انفراد
نزل رعد يقعد معاها كان بيبصلها بسخريه وقله عايزه ايه بقا يا سنيوريتا
قالت سادين بص انا هوافق على الجواز لكن بشرط
رعد شرط ايه بقا
عمرك ما هتقرب منى ولا تطلب منى حقك الشرعى جوازنا هيكون
على الورق مش هتجمعنا غرفه وعمرك ما هتشوف وشى
لو عملت عكس كده الاتفاق لاغى وهنكتب وثيقه بالشروط ديه
رعد ضحك ياه دا انتى عملتى إلى انا عايزه بالضبط
من غير ورق انا عمرى ما هقرب منك ولا افكر ابصلك
احنا هنجوز كل واحد فينا ياخد حقه وخلاص
أصرت سادين على كتابة وثيقه وافق رعد على طلبها
اتعمل فرح كبير بعد كتب الكتاب وبعد ما الليله خلصت ركبت سادين مع رعد عربيته عشان يروحو على الفيلا
حطت سادين ايدها تحت خدها وطول السفر كانت شارده بتابع الحقول على الطريق الزراعى ورعد مكنش مهتم يتكلم معاها
كان بيرد على مكالمات والدته شاهنده إلى كانت بتطمن عليه
اول ما وصلو الفيلا الخدم طلعو شنط سادين لغرفتها زى ما رعد طلب منهم
والدته كانت منتظراهم على باب الفيلا خدت رعد فى حضنها ومعبرتش سادين خالص كأنها مش موجوده
سادين بعد اذنكم انا طالعه اصلى سابتهم سادين وطلعت غرفتها
شاهنده شدت رعد من ايده أوضة ايه الى هي طالعه ليها احنا مش اتفقنا انها تعيش مع الخدم
رعد قالها ان فيه اتفاق تم بينه وبين سادين هيكون ليها غرفتها الخاصه وكأنهم مش مجوزوين وهى معندهاش اعتراض على الطلاق بعد ما اخد تركتى
حلو اووى احنا ناخد الفلوس ونرجعها لجدها ضرغام
كان فيه حفله كبيره عاملها شاهنده لرعد جمعت فيها كل أصحابه
الموسيقى إرتفعت والرقص والشرب
هى العروسه مش هتنزل ولا ايه قالت تلا صديقة رعد وهى بترقص
شاهنده ضحكت لا أصلها من الأرياف ميعرفوش الحفلات واصولها
انا وافقت على الجواز عشان هى بنت يتيمه وكمان عشان تخدم رعد
وهم الخدم إلى هنا مش كفايه ردت تلا بهزار
شفت بقا يا رعد همست شاهنده فى ودن ابنها بيتمسخرو علينا
كبرى دماغك يا ماما مكنش حد لازم يعرف انى اجوزت اصلا
الحفله فضلت للصبح سادين معرفتش تنام بعد ما صلت خرجت هدومها ورصتها فى الدولاب
طلعت الكتب الكتيره إلى كانت جايباها معاها ورصتها على الارفف بعد ما فضت مكان ليها
بعد كده خرجت كتاب وقعدت تقراء فيه لحد ما الحفله ما خلصت
صلت الفجر قبل ما تنام
قفلت على نفسها الغرفه من جوه ونامت
الخدم صحوها الساعه عشره تنزل تفطر مع رعد بيه وشاهنده
سادين رفضت طلبت منهم يطلعو الاكل على غرفتها
هى هتتأمر كمان قالت شاهنده پغضب
رعد حاول يهديها دا احسن على فكره مش لازم حد يشوفها قاعده معانا
الفكره عجبت شاهنده عندك حق اجرأت جوازك بتلا هتفضل زى ما هى احنا مش عايزين نخسر والدها ومكانته فى البلد الراجل ده هيساعدنا كتير بس لازم الأول نصلح وضعنا المالى
متقلقيش يا ماما اول ما ناخد الفلوس الشركه هترجع على رجليها مره تانيه
التركه رجعت لرعد وسادين اراضى وفلوس فى البنك شاهنده غيرت العربيه بتاعتها اشترت فساتين كتيره ورجعت ايام زمان عملت رحله لباريس قعدت شهر هناك
رعد كان مشغول بالشركه وتزويد الإنتاج وسادين كانت دايما قاعده فى غرفتها بتقراء وتصلى مش بتنزل من غرفتها غير وهى لابسه النقاب الفرنسى
هى الست سادين مش بتنزل من غرفتها ليه المفروض انها مراة رعد بيه!
بيقولو انها مشوهه فى وشها عشان كده مش بتسيب النقاب خالص
الكلام ده كان داير بين خدم الفيلا
رحمه الخدامه الصغيره قالت انا قلت خلاص فى عروسه جديده هترحمنا من شاهنده هانم وتحكماتها لكن للأسف نقبنا جه على شونه
هند ودى اجدد شغاله فى الفيلا قالت الصراحه انا مشفتش من الست سادين حاجه وحشه
بتعاملنى باحترام ودايما بتشكرنى على كل خدمه
رحمه انتى شفتى شكلها يا هند
لأ مشفتوش الست سادين مش بتفتح الباب غير وهى لابسه النقاب
هند يبقى الكلام صحيح وهى مشوهه عشان كده رعد بيه داير على حل شعره مع تلا
سندس كبيرة الخدم سمعتهم بيتكلمو قالت مش عايزين كلام فى الموضوع ده يلا كل واحده على شغلها
وانتى يا هند اطلعى شوفى سادين هانم عايزه حاجه ولا لا
طلعت هند غرفة سادين خبطت عليها سادين مردتش انتظرت هند شويه وخبطت تانى سادين فتحت الباب
اسفه معلهش كنت بصلى يا هند
ولا يهمك يا سادين هانم دا انتى الوحيده إلى بتركعيها هنا
الست سندس بتسأل لو كنتى عايزه حاجه
بلاش كلمة هانم من فضلك يا هند انا انسانه زيك مفيش فرق بينا
الله على الكلام الحلو يا ست سادين
ممكن فنجان قهوه من فضلك يا هند
احلى فنجان قهوه يا ست سادين
معلهش هاتهولى بره فى الحديقه
حاضر يا ست هند
وهى نازله سادين شافت بيانو بيانو جميل مركون محطوط كديكور
قعدت قدام البيانو مشت ايديها عليه وراحت تعزف عليه اغنيه جميله
هند وهى بتعمل القهوه سمعت العزف طلعت تشوف مين بيعزف لقيت سادين منسجمه مع الموسيقى
الخدامين اجمعو بسرعه وقعدو يتفرجو على سادين من بعيد
رعد بعد ما نزل من العربيه سمع الموسيقى جايه من الرواق عزف جميل من زمان مسمعش زيه
وهو فى طريقه للفيلا قعد يفكر يا ترى مين الضيف الجميل إلى بيعزف الموسيقى الرائعه دى من ايام ما كان فى الأوبرا فى باريس مسمعش حد بيعزف
لتشايكوفيسكى بالعظمه دى
قعد يدندن مع الموسيقى لحد ما وصل باب الفيلا كان ماشى بهدوء سادين مشعرتش بيه
اول ما شاف سادين بتعزف اڼصدم معقول البنت القرويه دى بتعزف بالشكل المزهل ده
الخدم شافو رعد بيه على باب الفيلا اختفو بسرعه
صفحة الكاتب على الفيس بوك باسم اسماعيل موسى
هند أدخلت بسرعه حملت القهوه وقدمتها لسادين القهوه جاهزه سادين هانم
تحبى اخده لحضرتك على الحديقه وغمزت هند بعينها
سادين اللماحه فهمت وقفت عزف وقفت من غير ما تبص وجهت كلامها لهند اه من فضلك خديها على الحديقه
رعد كان مستمر فى مكانه لما سادين عدت من جنبه ولفحه عطرها ميس ديور النفاذ
سادين قعدت فى الحديقه متوتره ورعد فضل
مراقبها بعض الوقت
