فتح اوضت النوم لقيها قاعده بتعيط ومنهاره من العياط مصطفى

ه ينام بس فتح اوضت النوم لقيها قاعده بتعي-ط ومنهاره من العياط مصطفى بملل: هى جات ولا اي مراته أمل: ايوه يا مصطفى جات ومفيش بيبي زي كل مره بيبقا عندى امل وبيتح-طم كل اخر شهر يا مصطفى مصطفى وهو واقف قدام الدولاب وبيغير هدومه : امل كل مره هقولك دى حاجه بإيد ربنا امل بزعي-ق: انت ليه بارد كدا يا مصطفى هااا انا عايزه اخلف انا عايزه عيل يا مصطفى فاااهم مصطفي بحده: امل صوتك وبعدين اعملك اي يعنى امل قربت منه بدموع: ط.. طيب بص بما ان الدكتور قال مفيش امل اتجوز وحده تخلف عيل وخده انا وإربيه او... او نتبنا عيل... لا تبنى لا انا عايزه عيل منك انت مصطفى زعق: دا انتى مجنونه بقا مصطفى خد القميص بتاعته ولبسه بسرعه ونزل وهو بيقفل الازرار و راح عيادته في العياده الممرضه : دكتور مصطفى انا 

كنت لسه هقفل مصطفى بتعب: لا يا نيرا خليها مفتوحه ولو عايزه تروحى روحى روحى نيرا: خلاص يا دكتور هروح انا علشان اهلى مستنينى مصطفى: تمام نيرا مشيت و مصطفى دخل اوضت الكشف قعد وهو بيحرك القلم على الورق الى قدامه شويه ورفع وشه لما شافها داخله وبتسند امها البنت افنان برقه: مساء الخير يا دكتور مصطفى... معلش جيين في وقت متاخر بس

 ماما تعبت شويه و اول ما عرفت انك فاتح العياده جبته مصطفى قام: طبعا تعالى... قام وسند ام افنان وقعدها على السرير ام افنان: ربنا يبارك فيك ويحفظك يا ابنى مصطفى: الف سلامه يا ام محمد في اي... اي الى تاعبك ام افنان: معدتي هتكون اي يا ابنى غيرها مصطفى: طيب احنا مش

 قلنا ناخد بالنا من الاكل بتاعنا ولا انت عجباكى العياده بتاعتى ام افنان: لو على عحبانى فا هى فيها شوية هواء جين من التكيف يردو الروح هتصدق لو قلتلك برتاح فيها مصطفى ضحكت ضحكته الى بتجنن

افنان الى واقفه ومتابعه كل حاجه مصطفى: احم ممكن بس ترفعى هدومها افنان بدات تساعد امها و مصطفى كشف عليها مصطفى: هديكى حبت مسكن كدا بس ناخد بالنا من اكلنا ماشي ام افنان: ما تكتبلي حاجه لركبي ونبي يا ابنى الخشونه هتمو.تى مصطفى ضحك: رغم انى مش دكتور عظام بس تمام هكتبلك مسكن ام افنان: عليا برضو ياض دا انت كنت لاول على دفعتك وليك في كل حاجه مصطفى ابتسم وبص لافنان: عبال افنان كدا لما تفرحنا وتطل.ع الاوله على دفعتها ام افنان: يارب يا ابنى يارب افنان: احم يلا يا ماما مصطفى قام واخد مفتيحه وتلفونه : استنى انا طالع هسندها معاكى بعد وقت في شقة [م افنان: ربنا يبارك ليه بجد دكتور مصطفى ابن ناس وراجل بجد افنان: اه اه انتى كويسه ولا اي ام افنان: الحمدلله يا حبيبتي لو عايزه روحى ذاكرى افنان: انا هطل.ع اذكر فوق السطوح ساعه كدا ونازله لو احتجتى حاجه 

نا فوق ام افنان: ماشي يا حبيبتي افنان طل.عت فوق السطوح لفيت مصطفى قاعد هلى حاجه شبه سرير قديم فوق السطوح مصطفى حس بيها وقام : لو جايه تذاكرى ووجودى هيضايقك انزل افنان بخجل: لا عادى... احم من شويه شفت مراتك لامه هدومها وماشيه مصطفى: اه عادى افنان: انت هتسيبها تمشي مصطفى: هى عايزه كدا اوقفها ليه افنان: دى مراتك يا دكتور على فكره مصطفى بهدوء: اول حاجه انا مصطفي هنا يا افنان احنا جران اكتر من 30 سنه دكتور دى في العياده او المستشفى تانى حاجه اي الكتاب الى في ايدك دا هتذاكرى اشعات ولا اي افنان: اه مصطفى: تعالى هساعدك دى ماده جميله على فكره افنان ضحكت: جميله اي دى مقرفه