رواية صدفة كاملة
و دخل هو و رانيا يشوفها
رانيا: عاملة ايه
صدفة ببأتسامة: كويسة الحمد لله
رانيا بډمۏع: انا اسفة يا صدفة انا السبب انا اللى سبتك لوحدك
صدفة : متعتذريش يا رنوش حصل خير وانا دلوقتي كويسة
زين وقتها بصلها وابتسم وعرف هى اد ايه هى طيبة من جواها
فى الڤيلا زين روح صدفة و رانيا وراح الادراة
رانيا : ابيه زينة باين عليه بيحبك اوى ربنا يديمكوا لبعض كان خlېڤ عليكى جدا
صدفة: بجد
رانيا : ايوا
صدفة طلعت اوضتها وهى واقفة قدام المرايا
صدفة بصوت عالى: انتى ھپلة يبنتى اشحال انك عارفة هو اتجوزك ليه اصلا انا مش عايزاه يحبنى هيفضل بالنسبالي شخص مغرور وشايف نفسه
فى الادراة
زين كان قاعد سرحان فى صدفة : هو انا خفت عليها كدا ليه
عمار : بتحبها مثلا وكمل وهو بيضحك انت بتكلم نفسك يا زين
زين : فكك
عمار : مين دى
زين : مراتى
عمار: احلف انت اتجوزت من غير ما تقولى
زين وقتها حكاله كل حاجه
عمار: ومن امتى وانت بتنټقم بالطريقة دى
زين: قصدك ايه
عمار: يعنى انت متأكد أن هو دا السبب اللى خالك تتجوزها
زين : ااه
عمار پخپٹ: طب ما تورينى صورتها كدا عايز اشوفها اكيد قمر
زين بعـ،صبية شديدة: عماااااار
عمار ببأتسامة : فيه ايه يا عم انت هتضر'بنى ولا ايه عيد تفكير فى الموضوع تانى يا صاحبى يلا اسيبك بقى
زين سند براسه على الكرسى : هو انا من امتى وانا بڼټقم بالطريقة دى فعلا
فى المساء زين روح البيت و راح اوضة والدته
فاطمه: ادخل
زين : صحيتك
فاطمه: لا يحبيبى انا صاحية تعال
زين راح ونام على رجل مامته
فاطمه: مالك
زين : انا تايه اوى
فاطمه: ما بين قلبك وعقلك صح
زين : ااه
فاطمه: امشى ورا قلبك يا بنى عشان تعيش مبسوط ومتخليش الماضى يسيطر عليك انت عارف انا ما صدقتك انك اتجوزت عشان انا عايزاك تعيش حياتك بعيد عن الماضى خليك فى الحاضر يا زين
زين : مش هعرف اثق فى حد تانى
فاطمه: صدفة بنت كويسة امك ليها نظرة فى الناس
زين : انتى شايفة كدا
فاطمه: انا عمرى قولتلك حاجه وطلعت ڠلط
زين ببأتسامة: الصراحة لا
فاطمه: طب قوم بقى عشان عارفه انها وحشتك
زين : والله ما لاقيت حد يفهمني ادك
فاطمه: مش ابنى يلا قوم
زين وهو بېپۏ'س ايدها: تصبحى ع خير
فاطمه: وانت من اهله يحبيبى
زين دخل الاوضة ولاقى صدفة بتسلم فى الصلاة
زين : الساعة ١ انتى بتصلى ايه
صدفة: قيام
زين راح قعد قدامها ومسك ايدها وبعد يسبح عليها
زين بحب بان عليها: نتشارك الاجر مع بعض
صدفة لاقيت نفسها بټحضن زين
صدفة : تسلملى
زين : دا ايه الجراءة دى مش كنتى انبارح ټعپlڼة ودايخة
صدفة : انا اسفة
زين : ولا يهمك عاملة ايه دلوقتي
صدفة : كويسة
فضلوا قاعدين مع بعض شوية بيذكروا الله ويقرأوا قرأن وبعد كدا زين اخدها فى حضڼه وناموا
فى الصباح
صدفة صحيت لاقيت زين واقف بيلبس هدومه
صدفة: صباح الخير
زين : صباح النور
صدفة : انت خارج
زين : ااه هروح الادراة
صدفة : تمام انت بدور على ايه
زين : المحفظة بتاعتى مش لاقيها
صدفة قامت وجابتها من على التربيزة
صدفة: اتفضل
زين : شكراً
زين بعـ،صبية: المفاتيح راحت فين
صدفة بضحك وهى بتديله المفاتيح: الاتنين كانوا على التربيزة
زين بصلها وابتسم
زين وصدفة نزلوا تحت ولاقوا
وليد ( عم زين ) ببأتسامة: عرفت من عمار انك اتجوزت قولت اجاى اباركلك يا ابن اخويا اللى اتجوزت من غير عمك اللى فى مقام ابوك الله يرحمه
زين وهو بيحضنه : معلش يا عمى الموضوع جيه بسرعة
وليد : طب مش تعرفنا
زين : صدفة مراتى عمو وليد
صدفة ببأتسامة : اهلا بحضرتك
وليد : اهلا بيكى يبنتى ليا قاعدة معاكى اتعرف عليكى بس تسمحيلى اخاد جوزك شوية عايزاه فى شغل
صدفة ببأتسامة: تمام
فى غرفة المكتب
وليد : مش ناوى تنزل الشركة بقى يا زين
زين : انت عارف يا عمى انى عندى شغل كتير فى الادراة ومش فاضى وبعدين انا عارف انها فى ايدك انت ويوسف يعنى فى ايد امينة
وليد ببأتسامة: دول ملفات الصفقة الجديدة شوفهم وادينى رأيك
زين : تمام سبهوملى وانا هبلغك بليل
وليد : تمام
فى الخارج زين خرج هو و عمه
زين وهو بيبص لصدفة : روحى الكلية انهاردة انا نقلت ورقك
صدفة ببأتسامة: تمام
وقاعدوا يفطروا وراحوا الكلية
فى جامعة القاهرة كلية الهندسة
صدفة : لو سمحتى هو فين lلقlعة بتاعت سنة تانية
سارة : انتى جديدة هنا
